Το έχω ξαναπεί και εμμένω στην άποψη ότι γενικά δεν μου αρέσει η ιδέα του επιβεβλημένου απολογισμού εξαιτίας του τέλους αυτού του χρόνου ή αυτής της δεκαετίας. Το βρίσκω τρομερά δραματικό για τα γούστα μου. Πλην όμως, και όπως όλα τα πράγματα που απαρνούμαι ή κοροϊδεύω και στο τέλος τα λούζομαι, έτσι και φέτος συνειδητοποιώ ότι με το τέλος του 2009 έχω διανύσει ένα τέλειο κύκλο. Και όχι επειδή το επιδίωξα ή το διάλεξα και ούτε επειδή ήταν προβλέψιμο ή επειδή τα γεγονότα με οδηγούσαν σε αυτήν την πορεία «με μαθηματική ακρίβεια». Ή μάλλον τα γεγονότα ίσως και να ήταν εκεί αλλά, εγώ τα ερμήνευα με διαφορετικό τρόπο.
Στην τελική όμως, και εκεί που είχα ξεκινήσει να κατασταλάζω σε απόψεις και θεωρήσεις περί ζωής όσο το δυνατόν πιο ορθολογιστικές και με γερές δόσεις κυνισμού, εκεί που ήμουνα στο όριο να παραιτηθώ από την πίστη μου στην καλοσύνη των ανθρώπων, στην επικοινωνία, στην αβίαστη επίδειξη ανθρωπιάς, στην αμεσότητα και στην απλότητα. Εκεί δηλαδή που πίστευα ότι μετά τα φοιτητικά χρόνια οι σχέσεις των ανθρώπων μόνο δυσκολεύουν και οι ίδιοι επιλέγουν συνειδητά να απομονώνονται παρά να προσπαθούν για τα πιο δύσκολα, ήρθε από το πουθενά η μεγαλύτερη αλλαγή στη ζωή μου και μου άλλαξε κυριολεκτικά τα φώτα! Ήταν ίσως το πιο όμορφο πράγμα που μου έχει συμβεί μέχρι τώρα! Με κυρίευσε σαν χείμαρρος, απαίτησε να κοιταχτώ στον καθρέφτη τις ψυχής μου και να απαντήσω στις πιο δύσκολες ερωτήσεις για την ηλικία και την φάση που διανύω, με τις μεγαλύτερες δόσεις ειλικρίνειας.
Η απόφαση ήταν δύσκολη και ακόμα με φοβίζει η επιλογή μου, αλλά ταυτόχρονα με κάνει να νιώθω ζωντανή, με κάνει να νιώθω ότι αγγίζω μια ακρούλα από όνειρα που είχα κρύψει βαθιά μέσα μου, φοβούμενη ότι ήταν απλά αδύνατα. Νιώθω (αν και φοβάμαι ακόμα και να το γράψω, πόσο μάλλον να το αρθρώσω δυνατά) ότι είμαι ευτυχισμένη. Τολμώ να αγκαλιάσω αυτό το αίσθημα αν και ταυτόχρονα φοβάμαι ότι θα εξανεμιστεί από στιγμή σε στιγμή. Ξέρω ότι από δω και πέρα ξεκινά μια πορεία δύσκολη, μα για το παρόν με ενθουσιάζει και για λίγο ακόμα μπορώ να ονειρεύομαι…
Δεν ξέρω τι άλλο να πω… νομίζω ότι δεν έχω τίποτα άλλο να πω.
Εύχομαι καλό νέο έτος σε όλους και αν υπάρχει ένα συμπέρασμα που πηγάζει από τις δικές μου εμπειρίες, θα σας συμβούλευα να ονειρεύεστε, να κυνηγάτε τα όνειρα σας με μανία και να πουλάτε το εαυτό σας όσο πιο ακριβά γίνετε γιατί αλλιώς οι άλλοι θα τον πουλήσουν φθηνά!