Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
I wonder if I've been changed in the night? Let me think. Was I the same when I got up this morning? I almost think I can remember feeling a little different. But if I'm not the same, the next question is 'Who in the world am I?' Ah, that's the great puzzle!

24 Σεπ 2009

Πρωινή Κίνηση...



Κάνω μια δημόσια έκληση σε όλους τους Κύπριους οδηγούς που ξεκινάνε καθημερινά να πάνε στην δουλεία τους,ΞΥΠΝΑΤΕ! Μα το Θεό καλοί μου άνθρωποι, πριν βγήτε στους δρόμους βεβαιωθήτε ότι έχει ανοίξει το μάτι, έχετε ξεπλήνει τις τσίπλες και είστε σε κατάσταση εγρήγορσης. Δεν κάνουμε δέκα ώρες να πάρουμε μια δεξιά στροφή μάνδαμ, γιατί περιμένουν κιάλλοι άμοιροι άνθρωποι αποπίσω. Και συ κύριος παρακολουθούμε και λίγο το φανάρι όχι μόνο το τι παίζει από γυναικείο πληθυσμό στα διπλανά αυτοκίνητα, το ξέρω ότι περνάτε μια κρίση, ότι δεν σας εκφράζει η γυναίκα σας, ότι η γκόμενα σας κάνει νερά αλλά τι φταίω και γω η κακόμοιρη που απλά θέλω να φτάσω στην δουλεία μου στην ώρα μου.

Γιανα μην πάρω στο στόμα μου κάτι άλλες κομπλεξικές καταστάσεις που την βρίσκουν κυριολεκτικά με το να βλέπουν ουρές εκνευρισμένων οδηγών να τους βρίζουν γιατί αρνούνται να τρέξουν πάνω από 100 χιλιόμετρα στην ταχεία λωρίδα του αυτοκινητόδρομου!

Έγω προτείνω να κάνουμε δύο ώρες άφιξης στον χώρο εργασίας για αυτούς που έχουν την θέληση και την ικανότητα οδηγητική και σωματικοπνευματική ικανότητα να φτάνουν στην δουλεία τους κοντά στις οκτώ και αυτούς που θα φτάνουν μετά! Εξορία στους αργοσχολούς και ανίκανους από τους δρόμους το πρωί!

Υ.Σ.: Δεν επιθυμώ να προσβάλω κανένα με παραπάνω γραφόμενα απλά κάπου έπρεπε να πώ και γω τον πόνο μου, η Αλίκη!

21 Σεπ 2009

Παιδικές ιστορίες



Την Παρασκευή το βράδυ καθώς επέστρεφα από την πραγματικά υπέροχη παράσταση του Δον Κιχώτη με τον Κιμούλη και τον Πιατά στο Παττίχειο Αμφιθέατρο σκεφτόμουνα πως ενώ υπάρχουν υπέροχα παιδικά παραμύθια τα παιδιά σ'αυτό το νησί μεγαλώνουν μόνο τις ιστορίες σαν της χιονάτης, της σταχτοπούτας, της μικρής γοργόνας κλπ που τώρα τελευταία προβαλλονται και στην τηλεόραση κάθε Κυριακή σαν Barbie personas. Κι όμως πιστεύω ότι υπάρχουν υπέροχες ιστορίες που θα μπορούσαν να διδάξουν πολύ περισσότερα πράγματα στα παιδιά, ειδικά άμα κάποιος έβρισκε λίγο καιρό από τον χρόνο του να τους τις διαβάσει. Εν παραδείγματι ο Δον Κιχώτης, ο Μικρός Πρίγκιπας, η Αλίκη στην Χώρα τω Θαυμάτων, ο Μοντε Κρίστο και τόσες άλλες ιστορίες που θα μπορούσαν να δώσουν πολύ περισσότερο υλικό στα παιδιά, θα τους δίδασκαν την σπουδαιότητα του να ονειρεύεσαι ακόμα και όταν οι άλλοι δεν μπορούν να καταλάβουν το μεγαλειώδες κόσμο της φαντασίας σου. Την αξία της επίγνωση. Την ευτυχία του να μάχεσαι για ένα ευγενή σκοπό.

Ίσως τότε η επόμενη γενιά να κατάφερνε να γίνει λίγο πιο καλύτερη από τη δική μας, λίγο πιο ανθρώπινη...