skip to main |
skip to sidebar
Χθες βράδυ παρευρέθηκα σ'ένα ξέρφενο πάρτυ, σένα πάρτυ που μου με πλημύρισε θύμισες από πάρτυ στα οποία έχω ξαναβρεθεί και πραγματικά απόλαυσα αυτήν την εναλλακτική πρόταση "χορευτικής" παράστασης. Με έκανε να νίωσω καλά για τις χαζούλικες φάσεις στις οποίες έχω ενδώσει κατα διαστήματα, για τις γκάφες μου και τον υπερενθουσιασμό μου που μ'εχουν φέρει πολλές φορές σε άβολη θέση.
Τελικά κανείς δεν χρειάζεται να είναι τέλειος, γιατί είναι ακριβώς αυτή η ατέλεια μας που μας κάνει ενδιαφέροντας και μοναδικούς.
Lets party λοιπόν, ας τολμήσουμε να βγούμε έξω από το καβούκι μας και τις μικρές μας συνήθειες, ας τολμήσουμε να κάνουμε πράγματα που ίσως μας φοβίζουν... Τι σημασία έχει αν φανούμε λίγο τρελοί ή περιέργοι, σημασία έχει πως από την πιο μικρή εμπειρία έχουμε να αποκομίσουμε τόσα πολλά και μόνο αν την ζήσουμε στο μέγιστο βαθμό της θα κατορθώσουμε σταλήθεια να το καταφέρουμε αυτό.
Carpe diem, ναι αλλά από μια άλλη οπτική γωνία πλέον. Δεν περιμένω να συμβουν πράγματα, να περάσει το τρένο από δίπλα για να πηδήξω στο επόμενο βαγόνι, αλλά κανώ έγω τα πράγματα να μου συμβούν, γινομαί εγώ ο οδηγός του τρένου γιατί όλη η ενέργεια που χρειαζόμαστε βρίσκεται κάπου μέσα μας και το μόνο που χρείαζεται είναι να τη βρούμε και να την μοιραστούμε απλώχερα με τους γύρω μας!