Ένα αίσθημα θυμάμαι πιο έντονα από τα παιδικά μου χρόνια και είναι ένα αίσθημα που ακόμα με συνοδεύει. Το αίσθημά του να μπορείς να ρεμβάζεις, ν’αφήνεις το μυαλό σου ελεύθερο να πλανάται πάνω από το χώρο και τις διαστάσεις και αφουγκράζεται τις ιδέες και τις αισθήσεις που πηγάζουν απτη νωχελική αυτή κατάσταση.

Αυτό το blog θαναι ακριβώς μια συλλογή αυτών των σκόρπιων σκέψεων, ένας χώρος όπου θα μπορώ να αποθηκεύω τις μικρες ασήμαντες ή και σημαντικές παρατηρήσεις μου ως μια άλλη Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων, καθώς ανακαλύπτω τα θαύματα (καλά ή κακά) της καθημερινότητας.

Και ποιός ξέρει ίσως αποδεικτεί ότι αυτά τα γραφόμενα δεν απασχολούν μόνο εμένα αλλα ενδεχομένως να ενδιαφέρουν και άλλους bloggers που να θέλουν να μοιραστούν τις γνώμες, τις απόψεις ή τις δικές τους ιδέες.

Αλίκη