Autumn in Cyprus

Κάτι συμβαίνει γύρω μου και μέσα μου. Κυκλοφορώ συνεχώς μέσα στην πολή, δημιουργώ νέους δεσμούς και για την ώρα έχω την αίσθηση πως ανακαλύπτω πράγματα που νομίζω μου ταιρίαζουν. Ίσως να ξεκίνησα να βρίσκω το δικό μου τρόπο να γεμίζω τις παταρίες από την ενέργεια του νησιού( τ’αγαπώ αυτό το νησί προς δική μου έκπληξη). Ίσως επειδή μετά το τελευταίο spring clean μπήκαν καινούργια άτομα στην ζωή μου και νιώθω ότι έχω πραγματικά να πάρω απαυτούς. Οι τρεις τελευταίες εβδομάδες πάντως ήταν ευχάριστα γεμάτες. Έχω τόσες πολλές προτάσεις για εξόδους που δεν ξέρω από που να ξεκινήσω...
Πηγαίνετε Λάρνακα! Τώρα είναι η ιδανική περίοδος για να σουλατσάρει κανείς στην Λάρνακα αν με ρωτάτε γιατί δεν είναι πλέον ασφυκτικά γεμάτη, η υγρασία είναι μειωμένη και υπάρχει διάχυτη η μυρωδιά της θάλασσας από το ελαφρύ αεράκι που αγκαλιάζει την πόλη κάθε βράδυ. Οι προωρισμοί αρκετοί. Η καινούργια μου προτίμηση- ανακαλυψη είναι το 1900, ένα μικρό μπαράκι, που στεγάζετε σ’ένα διατηρητέο σπίτι με ξύλινη επένδυση, περισσή αγάπη για την τέχνη και ένα μικρό χαριτμένο εστιατόριο στο πάνω όροφο του μαγαζιού που παίζει συνεχώς παλιά μπλουζ κομμάτια! Ξεναερεωτεύτηκα Ella Fitzerald και Louis Armstrong, υπέροχες φωνές!
Μετά σταθερή αξία παραμένει το “Blue Pine”, κλασική μπυραρία, με καλό φαγητό, όμορφη ατμόσφαιρά, χαριτωμένη αυλή και για τις πιο κρύες νύκτες το “Jack Daniels room” με τεράστιους καναπέδες. Συστήνω ανεπιφύλακτα την Caesar Salad του! Ακόμα λίγο πιο πριν, στον κεντρικό δρόμο προς φοινικούδες βρίσκεις το “La Pasteria”, το “Nippon” και το “Viale” για πολύ καλό φαγητό και όμορφη χαλαρή ατμόσφαιρα.
Η δε Λευκωσία συνεχίζει να με εκπλήσσει ευχάριστα καταρχάς γιατί συνεχίζει να έχει πολλά events. Πήγα στο «Tape», την Κυριακή και το συνιστώ κυρίως για τις δυνατές του ερμηνίες και τους έξυπνα σαρκαστικούς διαλόγους του. Θέλω να πάω στο “Barfly”, που παίζει τις καθημερινές στην Διαχρονική. Και μιας και είπα Διαχρονική είναι η σίγουρη επιλογή για σαββατιάτική έξοδο. Το μουσικό της σχήμα και το πρόγραμμα σκίζουν. Προσωπικά δε τρέφω μεγαλή συμπάθεια και εξαιτίας του ότι το σχήμα απαρτίζουν τρεία μέλη από το συγκρότημα “Sulphurs” και ο François που είναι ο καλύτερος μπλουζ τραγουδιστής που έτυχε νακούσω στο νησί (εμφανιζόταν πέρσυ στην Ιθάκη κατά διαστήματα και ήταν πραγματικά απίθανος).
Επίσης σταθερή αξία μένουν και οι προβολές του Cine Studio. Αυτήν την εβδομάδα ξεκινά το «Οι πληγές του Φθινωπόρου». Τέλος σταθερή αξία παραμένει και το Hustle τις Κυριακές με υπέροχες μουσικές επιλογές και πολύ πιο χαλαρό κόσμο (γενικά πρέπει να χαλαρώσουμε λίγο σ’αυτό το νησί).
Τελίκα μου ταιριάζει πολύ το φθινώπορο στην Κύπρο!