Here's to looking at you kid

Απολογούμαι για την απουσία μου. Δεν ήταν εσκεμμένη αλλά ο Δεκέμβρης μου επιφύλαττε πολλές εκπλήξεις.Για την ακρίβεια με έφερε αντιμέτωπη με ένα τεράστιο δίλημμα! Μέχρι και το ζώδιο μου, που για πρώτη φορά κατάφερε να κάνει σωστή πρόβλεψη, μου έθεσε το εξής ερώτημα: «Θα εγκαταλείψεις την ασφαλή Εδέμ για ένα επίγειο, επίπονο και σκοτεινό πάθος ή θα συμβιβαστείς υπό το βάρος μιας ζωής που σου προσφέρει την μοναξιά με το περιτύλιγμα της ασφάλειας;». Είναι σχεδόν τραγελαφικό ότι όλο το σύμπαν συνομοτεί στις πιο τρομακτικές μα ταυτόχρονα πιο ενθουσιώδεις αλλαγες τις μικροζωής μου.

Δεν έχω καθόλου συγγραφικό οίστρο (τρομάρα μου), όλα τα σχέδια που είχα για νέα άρθρα μου φαίνονται ανούσια ή περιττά. Το μόνο που με απασχολεί είναι το «τι μέλλει γενέσθαι»...

Χωρίς ίχνος τύψεων και κόντρα στην υπερενεργητική μου φύση, ομολογώ ότι το πιο ενθουσιώδες πράγμα που έκανα κατά την διάρκεια των εορτών ήταν να πάω το Σάββατο βράδυ στην New Division :οΡ Κατα τα άλλα οι γιορτές κύλησαν απλά υπερβολικά ήσυχα. Βέβαια πέρασα το μεγαλύτερο μέρος τους αρρωστούλα στο κρεβάτι. Η καλύτερη μου δε αυτές της γιορτές ήταν ότι εξαιτίας της ασθένειας βρήκα τον χρόνο να απολαύσω ταινίες, το βιβλίο μου και κυρίως ύπνο!

Δε έχω κανένα εμφυολόγημα να μοιραστώ :oPPP Όμως σας εύχομαι ολόψυχα

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!