Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
I wonder if I've been changed in the night? Let me think. Was I the same when I got up this morning? I almost think I can remember feeling a little different. But if I'm not the same, the next question is 'Who in the world am I?' Ah, that's the great puzzle!

21 Σεπ 2009

Παιδικές ιστορίες



Την Παρασκευή το βράδυ καθώς επέστρεφα από την πραγματικά υπέροχη παράσταση του Δον Κιχώτη με τον Κιμούλη και τον Πιατά στο Παττίχειο Αμφιθέατρο σκεφτόμουνα πως ενώ υπάρχουν υπέροχα παιδικά παραμύθια τα παιδιά σ'αυτό το νησί μεγαλώνουν μόνο τις ιστορίες σαν της χιονάτης, της σταχτοπούτας, της μικρής γοργόνας κλπ που τώρα τελευταία προβαλλονται και στην τηλεόραση κάθε Κυριακή σαν Barbie personas. Κι όμως πιστεύω ότι υπάρχουν υπέροχες ιστορίες που θα μπορούσαν να διδάξουν πολύ περισσότερα πράγματα στα παιδιά, ειδικά άμα κάποιος έβρισκε λίγο καιρό από τον χρόνο του να τους τις διαβάσει. Εν παραδείγματι ο Δον Κιχώτης, ο Μικρός Πρίγκιπας, η Αλίκη στην Χώρα τω Θαυμάτων, ο Μοντε Κρίστο και τόσες άλλες ιστορίες που θα μπορούσαν να δώσουν πολύ περισσότερο υλικό στα παιδιά, θα τους δίδασκαν την σπουδαιότητα του να ονειρεύεσαι ακόμα και όταν οι άλλοι δεν μπορούν να καταλάβουν το μεγαλειώδες κόσμο της φαντασίας σου. Την αξία της επίγνωση. Την ευτυχία του να μάχεσαι για ένα ευγενή σκοπό.

Ίσως τότε η επόμενη γενιά να κατάφερνε να γίνει λίγο πιο καλύτερη από τη δική μας, λίγο πιο ανθρώπινη...

10 σχόλια:

DaisyCrazy είπε...

alice μου όλα αυτά τα παραμύθια που μεγαλώσαμε εμείς οταν ήμασταν παιδιά απλά βοήθησαν να πάρουν τα μυαλά μας περισσσότερο αέρα και να είναι πιο ανώμαλη κι απότομη η προσγείωση..
ξέρω ακούγονται πεζά και θλιβερά αυτά που γράφω αλλά δυστυχώς στο κόσμο που ζούμε είναι απλά ρεαλιστικά

Sike είπε...

όντως.......... ίσως προτιμούνται επειδή εν πιο μικρά; :Z

travelbug είπε...

συμφωνώ με sike μα όντως θα έπρεπε να ακούγονται όλα...κυρίως αυτά που σ' αφήνουν χρήσιμα διδάγματα και μια γλυκιά αίσθηση στο τέλος...

Alice World είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Alice World είπε...

Dorothea μπορεί και μεις να μεγαλώσαμε με τα ίδια παραμυθάκια αλλά τουλάχιστον είχαμε πιο ενεργούς γονείς δίπλα μας που περνούσαν χρόνο μαζί μας.
Ενώ σήμερα τα παιδιά είναι καταδικασμένα να μεγαλώνουν με αλλοεθνής οικιακές βοηθούς και να παίρνουν ηθικές αξίες και να μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα από την τηλεόραση και τα χαζά καρτούν που παρακολουθούν..
Απλά βλέπω τις μικρές μου ξαδελφούλες που ήδη έχουν ψύχωση με την μόδα και τα αδύνατα πρότυπα και ονειρεύονται φτερά και πούπουλά και παραμυθένιους πρίγκιπες και δεν τρέμω για τα λάθη που θα πληρώνουμαι αύριο..

Alice World είπε...

Sike, δεν την δέχομαι αυτή τη δικαιολογία! 2-3 σελίδες απόνα βιβλίο να διάβάζεις κάθε νύκτα σ'ένα παιδί το καλύπτεις το βιβλίο σε 1-2 βδομάδες. Και του αφήνεις και ωραίες αναμνήσεις για να θυμάται από την παιδική του ηλικία

Marcella, υπάρχουν στην τελική και συντομότερες εκδόσεις και πιο απλοποιημένες και έτσι ανοίγει και η όρεξη των παιδιών να διαβάσουν ολόκληρά τα βιβλία αργότερα από μόνα τους.

Το θέμα είναι τα παιδιά να αποκτούν και αξίες που να μην έχουν καμία σχέση με τα υλικα αγαθά και να καλιεργείται η φαντασία τους

oniropolos είπε...

oi axies fthinoun stin simerini epoxi. ayto epireazi prwta tous goneis kai katepektasi to anathrema ton paidiwn tous. isws ta paramithia me noima stis axies na voithousan kapws.
oson afora ta kinoumena sxedia sigoura exoun arnitikes epidrasis stin diamorfosi tou xaraktira twn paidiwn. exw kai egw dyo anipsakia. endiktiko ine oti to 90% twn paixnidiwn tous ine opla

Alice World είπε...

Oniropole μου, αυτά είναι που βλέπω και γω και όλο φοβάμαι τ' αύριο. Και για το ότι οι πλείστοι γονείς που ξέρω εγώ δεν διαφυλάττουν την αγνή τους ψυχή, αλλά συν τοις άλλοις συζητάνε μπροστά τους όλα τα προβλήματα τους και τα προβλήματα των φίλων τους.

Δεν ξέρω ίσως να χει δίκαιο η Δωροθέα που λέει ότι έτσι δεν παίρνουν τα μυαλά τους αέρα και έτσι δεν γλινεται πιο ανώμαλη κι απότομη η προσγείωση στην πραγματικότητα μετά, αλλά προσωπικά από τα πιο όμορφα πράγματα που κουβαλώ από την παιδικότητα μου και που με κάνουν ακόμα να παλιμπαιδίζω είναι η αθωότητα και η δυνατότητα να ονειρέυομαι και να φαντάζομαι..

DaisyCrazy είπε...

συμφωνώ με όλα όσα λες. άμα είναι να μην μαθαίνουν τη γλώσσα απ’τους γονείς τους ας τη μάθουν απ’τα παραμύθια. εγώ δεν το είδα απ’τη μεριά της γλώσσας αλλά απ’τη μεριά των διδαγμάτων εξ’ ου και το σχόλιο.

Alice World είπε...

Ναι δεν το ανάφερα προηγουμένος αλλά όσο το σκέφτομαι και το συζητάμε Δωροθέα μου (και πολυ το απολαμβάνω που το συζητάμε έστω και ηλεκτρονικά) μου έρχονται όλο και περισσότερα ωφέλη που έχουν να παίρνουν τα παιδιά απ'αυτά και κατεπέκταση που χάνουν τώρα.